Στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στην Ελευθερούπολη Νέας Ιωνίας Αττικής υπήρχαν τέσσερα ρολόγια. Ηταν ορατά από όλα τα προσφυγικά σπίτια της και οι χιλιάδες εργάτες των υφαντουργείων της περιοχής ήξεραν τις ώρες για τις βάρδιες. Αργαλειοί υπήρχαν σε κάθε σπίτι και γενιές από σπουδαίους τεχνίτες, κλώστες, μηχανικούς, κομποδέτες, βαφείς, ράπτες, εμπόρους διαδέχονταν η μία την άλλη φτιάχνοντας το Ελληνικό «Μάντσεστερ».

Αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, με την παραγωγή βαμβακιού στους κάμπους της Βοιωτίας, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, με τις μεταξουργίες στον Έβρο, με τις νηματουργίες στην Ημαθία, με εργοστάσια υφασμάτων και ραφής ενδυμάτων στη Θεσσαλονίκη, στον πειραιά, στην πάτρα η Ελληνική κλωστοϋφαντουργία αποτέλεσε έναν από τους βασικότερους πυλώνες ανάπτυξης της χώρας. Ακόμα και η οικοτεχνία με παραδοσιακούς τρόπους, χειροποίητα πλεκτά, υφαντά από αργαλειούς σε σπίτια στη Λευκάδα και αλλού, συνέβαλε στην ανάπτυξη μίας αξιόλογης τεχνογνωσίας.

Οι «Ελληνικαί Κλωσταί» είναι μια επαναπροσέγγιση της Ελληνικής Υφαντουργικής και πλεκτικής παράδοσης, με νήματα από οργανικό βαμβάκι και φυσικά υλικά, με βαφικές διαδικασίες, τυπώματα, κεντήματα, πιστά στους κανόνες και τα διεθνή πρότυπα Βιωσιμότητας, έχοντας ως στόχο μηδενικό περιβαλλοντολογικό αποτύπωμα, με διαφανείς και δίκαιες συνθήκες παραγωγής σε όλα τα στάδια. Με χρώματα γήινα, παρμένα από την παλέτα της Ελλάδας, με σχεδιασμό από ‘Ελληνες designers, με αναφορές στην παράδοση και στον πολιτισμό μας, με αισθητική και ποιότητα που μας εκφράζει.